het heeft even geduurd maar hier ben ik weer..
post augusta, waar we midden in de nacht aankwamen bleek niks te zijn, dus we zijn we terug in de bus gestapt en naar Coober Pedy gereden. een goede keus, want coober pedy is volgens mij uniek.. mensen wonen hier namelijk onder de grond. zomers is het boven de grond te warm, en 's winters te koud. op deze manier hoeven ze geen airco en geen verwarming te betalen, want het is onder de grond altijd tussen de 20 en 25 graden! slim of niet!
we kwamen om 6 uur 's ochtends daar aan, en de buschauffeur had een motelkamer voor ons geregeld, een motel onder de grond =D onze kamer lag op 6,5 meter diepte. het zag er niet uit, er groeide een soort rood mos op de muren, leek net of er pas iemand bloederig vermoord was, maar het was er wel lekker koel. koffie en thee waren gratis voor gasten, en er liepen 2 hagedissen gewoon over de bar. Coober pedy is een heel klein stadje, eigenlijk meer een dorp, dat leeft van Opalen (opalen zijn stenen..). overal rond het stadje zijn opaalmijnen, en de enige westerse australiers die er wonen hebben allemaal een opalgalary. en dat zijn er nog al veel, er waren 2 straten met alleen maar, en dan echt elk huis, opalgallery's. de overige bewoners van coober pedy, de aboriginals, zaten heel de dag op straat tegen elkaar te gillen en alcohol te zuipen. niet echt een lekkere sfeer dus, maar ja. de eerste dag hebben we alle gratig musea en gallery's bezocht, en voor de 2e dag hadden we een tour gepland, die ons wat van de omgeving zou laten zien: crocodile harry's house, the break aways, desert golf course, underground churche, the dog-fence en de moon plains.
helaas ging de tour van ons eigen hotel niet door, maar gelukkig konden we met een tour van de nabij liggende camping mee, die een zelfde soort progamma had.
helaas regende het heel erg die dag, en kwamen we midden in de woestijn vast te zitten met de auto (verharde wegen gaan er niet), nadat we het golf parcour, een veld met opaalmijnen, wat allebei niet zo boeiend was, en de Break aways (soort afgrond) hadden gezien. gelukkig was het opzich best een leuke groep, 4 oude engelsen, een groepje meisjes uit israel en een griekse gids, en het was in het begin best gezellig. nadat we 3 uur midden in de woestijn hadden gestaan, bijna door de dog-fence waren gereden doordat de auto zo slipte en iedereen moe, nat en hongerig was, werden met met een four-wheel-drive auto uit de woestijn getrokken. de tour had bijna afgelopen moeten zijn, maar we hadden nog niet een een derde van de tour gedaan. iedereen was het zat, en de engelsen kregen de gids zo ver dat hij iedereen zn geld terug gaf. Het was jammer van de tour, maar we hadden in elkgeval iets gedaan vandaag, ookal was dat alleen maar in de auto zitten, coober pedy zelf hadden we wel gezien. toen we netjes bij het motel waren afgezet gingen we boodschappen doen. dachten we. want we hadden net 1 brood in ons mandje toen een oude gast naar ons toe kwam en vroeg of wij net met de tour waren meegeweest. ja dus. zijn reactie was: give me my money back. het bleek de baas van de camping die de tour verzorgde te zijn, en hij was boos. wij zeiden dat we niet hadden gekregen waar we voor betaald hadden, en dat de gids ons het geld had terug gegeven. hij zei, kom nu mee, dan maken we de tour af, maar wij hadden al geen zin meer, en zekr niet met deze man. toen we bleven weigeren het geld terug te geven ging hij dreigen: i'll put you on the ground, i'll wait for you outside, i'm gonna call the police. maar hij belde de politie niet, ondanks dat hij dat bleef herhalen, dus hebben wij dat maar gedaan. er kwam een agente die ons meenam terug naar de camping om met zn allen te overleggen, de israelische meisjes hadden ook de politie gebeld toen ze belaagd werden door deze man. de politie besloot dat we het geld mochten houden. en wat de bedreigingen betreft, we konden er geen werk van maken (het zou pas na 6 maanden behandeld worden), het enige wat ze konden doen was opschrijven wat hij had gezegt, en dat zou tegen hem gebruikt worden als zoiets nog een keer gebeurde.
dussss dat was coober pedy haha
de volgende ochtend zijn we met de bus naar Alice Springs gereden. toen we daar aankwamen en wat folders zochten van dingen-te-doen in alice springs werden we weer belaagd, nu door een man die ons graag mee wilde hebben op zijn tour, 3 dagen, Uluru (ayers rock), kings canyon, the olgas, slapen onder de sterren en al het eten en de reis inclusief. het was best veel egld, maar de goedkoopste tour in heel alice springs.. en waarom ga je naar alice springs: omdat je al die dingen wil zien. als we het op eigen houtje zouden doen, waren we meer geld kwijt geweest omdat we ook nog moetsen eten, accomodatie, en dan nog een tour vanaf het dorpje bij uluru, want zonder tour kom je er bijna niet.
dus we hebben het toch maar gedaan. maar voordat we tot die beslissing kwamen hebben we baby-kangaroos geknuffeld in het opvanghuis voor kangaroo's waarvan de moede4r was doodgereden (schijnt nog al regelmatig te gebeuren). er waren er 4, van 8 maanden oud en ze waren zoooooo schattig =D als je ze een kussensloop voorhield, srpong dat beest er op zn kop in, omdat dat zeg maar de vervanging van de buidel was. in die kussensloop kon je ze dan vasthouden. als je dat zonder kussensloop doet, dus als ze geen zak ofzo om zich heen hebben, gaan ze spartelen en raken ze helemaal gestrest.. gek heh? dus daar zaten we een half uur met een kleine slapende kangaroo op schoot...
de tour was de volgende dag al, dus om 6 uur 's ochtends stonden we weer ontzettend niet-fris- en-fruitig voor ons motel, waar we met korting dankzij de tourmanager hadden ingecheckt.
het was een kleine groep, 10 mensen en een gids, dus dat was wel relaxed. we begonnen die dag met de kings canyon, een soort gebergte in de woestijn. we hebben heel veel geklommen en gezweet, maar het was heel erg mooi. de gids wist alles over alles, en ook waar we konden zwemmen. na een half uurtje dobberen omringd door hoge rotswanden gingen we weer verder. 's avonds hebben we midden in de woestijn geslapen, zonder tent, naast een groot campvuur onder de sterren. de volgende dag gingen we naar de olga's, ook weer een hoop stenen=) het ontstaans verhaal erachter, volgens de aboriginals, is dat het stenen zijn weggegooid door 2 kleine jongens die een gat aan het graven waren in de grond, en daarbij alle stenen die ze tegen kwamen over hun schouder gooiden. daarna gingen we naar een aboriginal centre, een soort museum over de geschiedenis en het bestaan van de aboriginals. was wel interessant. we hebben een stukje langs de uluru gelopen en de gids vertelde de verhalen van de aboriginals bij alle grotten en gaten in de rotswand.
's avonds hebben we de uluru bij zonsondergang gefotografeerd, dan wordt ie rood, en daarna weer onder de sterren geslapen. de volgende ochtend weer om 4 uur op om de zonsopgang bij de uluru te bekijken, en daarna helemaal om de uluru heen gelopen (9,5 kilometer!!!). je kan er in principe ook op, maar overal staan borden die vragen of je dat alsjeblieft niet wil doen, uit respect voor de aboriginals, die dat helemaal niet willen. echt bizar, want de rots is van de aboriginals, maar was ingepikt door de westerlingen. nog niet zo heel lang geleden mochten ze hem terug, maar alleen op voorwaarde dat ze hem als touristische atractie mochten blijven gebruiken. en alleen een bord neer zetten met of je dat misschien niet wil doen.
daarna zijn we naar een camelfarm geweest, waar je kameel kon rijden als je wilde. maar na onze ervaring met olifanten in thailand hebben yori en ik dat niet gedaan. die kamelen hadden allemaal een pin in hun neus waar ze mee voort gesleurd werden..
daarna terug naar alice springs, en 's avonds hebben we nog wat gedronken met de groep. we waren zo moe en vies, dat we vanacht toch maar weer in het hostel hebben geslapen... maar ter compensatie slapen we vanacht in de bus, want om 8 uur vertrekken we naar katherine. het is hier nu 1 uur 's middags, we gaan nog even de nabije omgeving van alice springs bekijken.
ik vond de tour echt heel leuk. het zijn toch een beetje de highlights van australie, en ze waren echt indrukwekkend. ik weet niet wat ik het leukst vond, ik denk uluru omdat daar zoveel verhalen bij zitten. maar zwemmen in de kingscanyon en de olga's beklimmen (yori had daar trouwens nog een enge spin, mogelijk giftig en agressief, op zn been) waren allebei ook heel tof.
minder tof is dat ik naast mijn al bestaande beten, ik nu 9 nieuwe mierenbeten heb. klinkt niet zo erg, maar ik ben er volgens verschillende australiers allergisch voor (schijnt vrij normaal te zijn) dus ik krijg vreselijk grote jeukende bulten die na een paar dagen paars worden. vorige week had ik zo'n grote bij mn enkel dat het leek alsof ik hem minsten 3 keer verzwikt had.
lang leve lieve nederlandse mieren.
xxx lotte
owja check mn photoalbum!!
