het is zo ver, we komen terug naar huis. vandaag om 4 uur lokale tijd vliegen we naar HongKong, vanwaaruit we naar London vliegen, om vervolgens donderagmiddag in Amsterdam aan te komen.
maar voor dat dat zo is hebben we nog 20 uur vloegen voor de boeg.... jeeeeeee.... =s
duzzzz see ya in holland!
kaart
dinsdag 12 februari 2008
maandag 11 februari 2008
nog 1 dag en dan gaan we naar huis....
vandaag hebben we eindelijk weer eens iets cultureels gedaan, we zijn naar de tanah lot geweest, een bekende zee-tempel hier. ik vond het een beetje tegenvallen... het was wel mooi, maar niet zoals de foto's op google deden lijken.. de tempel ligt ongeveer 15 meter de zee in, op een grote rots. je kon er niet heen, alleen maar vanaf een afstand foto's maken.
om het een beetje leuker te maken waren er een aantal mensen die 2 pythons (van die dikke slangen...) hadden waarmee je als tourist op de foto kon...
dat leek yori wel wat, dus voordat ik het wist stonden we met een megadikke python om onze schouders, die er vrijwel meteen weer werd afgehaald omdat hij te 'klein' was voor ons tweeen. de python waar ze daarna mee aankwamen was ongeveer een meter langer dan de vorige, een beetje te groot naar mijn zin, vandaar dat yori de python alleen om zn schouders heeft, en ik alleen zn staartje vasthou......
vandaag hebben we eindelijk weer eens iets cultureels gedaan, we zijn naar de tanah lot geweest, een bekende zee-tempel hier. ik vond het een beetje tegenvallen... het was wel mooi, maar niet zoals de foto's op google deden lijken.. de tempel ligt ongeveer 15 meter de zee in, op een grote rots. je kon er niet heen, alleen maar vanaf een afstand foto's maken.
om het een beetje leuker te maken waren er een aantal mensen die 2 pythons (van die dikke slangen...) hadden waarmee je als tourist op de foto kon...
dat leek yori wel wat, dus voordat ik het wist stonden we met een megadikke python om onze schouders, die er vrijwel meteen weer werd afgehaald omdat hij te 'klein' was voor ons tweeen. de python waar ze daarna mee aankwamen was ongeveer een meter langer dan de vorige, een beetje te groot naar mijn zin, vandaar dat yori de python alleen om zn schouders heeft, en ik alleen zn staartje vasthou......
dinsdag 5 februari 2008
Kuta Again
We zijn weer in kuta..... hetzelfde kuta waar we zo graag weg wilden toen we hier aankwamen =p
Eindelijk lukte het om uit ubud weg te komen. met de shuttle-bus zijn we naar lovina geweest, 3 uur lang met zn tienen in een minivan. toen we aankwamen bleken we gratis lunch te krijgen. het leek al verdacht aardig, en ja, we zaten nog niet of elk tafeltje kreeg een indonesier als tafelgezelschap, die allemaal kaartjes van hotels in de buurt voor je neus legde. voordat je je eten op had moest je besloten hebben waar je wilde slapen, in elk geval, zo kwam het over. we kozen voor een hotel met een zwembad, dat in het centrum zou moeten zijn. we werden er heen gebracht met een nog kleiner busje dan waar we in aankwamen, dat uitpuilde met onze spullen haha. de jongen die ons geboekt had moest in de deuropening hangen, aan de buitenkant van de auto, zo vol was het binnen. het hotel bleek duurder dan ons verteld was, en de kamers waren ook lang niet zo luxe (in elk geval niet de kamers die wij konden betalen), maar het zwembad was er, en dat was waar we de rest van de dag hebben doorgebracht. maar pas nadat we een welkomsdrankje kregen aangeboden, een welkomsdrankje dat ook niet helemaal onschuldig was, want meteen kregen we weer gezelschap van dezelfde jongen die ons voor het hotel geboekt had. hij organiseerde ook duik/snorkeltours en dolphin watching. voor 100 euro konden we de volgende ochtend gaan snorkelen en de dag daarna dolfijnen gaan spotten. beetje veel geld, en eigenlijk hadden we nog helemaal niet nagedacht over hoe we dat wilden gaan doen, dus we werden een beetje overdonderd. maar het was zondag en het bedrijf was al dicht en hij moest het nu weten en wij waren naar lovina gekomen om te snorkelen en dolfijnen te zien, dus na een beetje onderhandelen hebben we het toch gedaan, voor een stuk goedkoper. maar niet zo goedkoop als het 40+ koppel met veel meer geld uit hetzelfde hotel bleek de volgende dag. maar ook weer niet zo duur als de twee 60+ vriendinnen die echt belachelijk veel hadden betaald (alles is relatief hier). we werden om 8 uur 's ochtends opgehaald en met de auto naar een bootje gebracht. het was ongeveer een uur rijden, de beste manier om bali te zien, dus dat was best leuk. met het bootje voeren we naar Menjangan, een beschermt eiland aan het noord-westen van bali, waar het het beste snorkelen en duiken is. het strand leek niet zo veelbelovend, maar 2 meter in zee zwommen al tientallen gekleurde vissen boven het koraal. na 15 meter eindigde het rif ineens, waar het water zo'n 2 meter was, en was de zee 100 meter diep. Het was zo mooi.... echt honderden soorten vissen, alle kleuren. we hebben geen grijze vis gezien, zoals in australie, echt alleen maar felgekleurde disco vissen, megagrote blauwe zeesterren, paarse planten enz enz. hele scholen zwommen overal om je heen, je keek echt je ogen uit. ik vond dit veel mooier dan het great barrier reef... veel meer kleur. helaas was mijn duikbril iets te groot, zodat ik elke 15 seconden mn bril moest laten leeglopen, wat best vermoeiend was, dus na 20 minuten zwommen we terug naar het strand om even pauze te houden. ik was net opgestaan , toen iets me keihard in mn agillespees beet. toen ik het water was uitgerent, en zag dat het bloedde, dacht ik dat het op zn minst een kleine haai was, maar yori (die nog onder water was toen het gebeurde) zei dat het gewoon een vis was die me opeens aanviel, en dat toen hij naar de vis sloeg met zn flippers hij achter hem aan kwam.... een van de gidsen vertelde later dat het broedende vrouwtjes waren, die agressief werden als er iemand te dicht bij haar eitjes kwam. trut. ze hadden wel even mogen waarschuwen... ik wist niet eens dat zulke vissen tanden hadden.
daarna zijn we nog een paar keer gaan snorkelen, en elke keer als we eruit gingen in high speed terug naar de kant gerent hahah. daarna gingen we weer terug met het bootje, dat recht op de bergen die vlak aan de kust liggen afvoer, dus we hadden een heel mooi uitzicht. helaas geen foto's want we hadden geen camera meegenomen.
de volgende ochtend stonden we om 6 uur klaar om dolfijnen te gaan kijken toen....... er niks gebeurde. niemand kwam ons halen, en toen het half 7 was zijn we zelf maar naar het strand gelopen, waar iemand was die ons mee zou nemen de zee op. waarom hij ons niet was komen halen is nog steeds niet duidelijk, maar in elk geval was er al een half uur van onze tijd af, dus een goed begin was het niet. toen we eindelijk 80 meter op zee waren, nadat het roer 3 keer van de boot was gevallen en de op 2 rotsen waren gevaren, viel de motor uit. en hij ging niet meer aan. en er was maar een peddel. 3 keer raden wie er moest peddelen... ik.
niet heel de tijd gelukkig, want ga maar eens 100 meter op zee peddelen met 1 peddel van 1 meter. duurt wel even. om half 8 waren we eindelijk terug op het strand, zonder ook maar 1 dolfijn te hebben gezien. tijdens het ontbijt hebben we toen besloten dat we het niet nog een keer zouden proberen hier, en zijn we met de shuttlebus terug naar kuta gegaan. waarschijnlijk blijven we hier de rest van de tijd, en gaan we van hieruit nog een paar tempels bekijken. verder doden we de tijd met eten, illegale software kopen en eten. wordt een heel relaxte week dus..
Eindelijk lukte het om uit ubud weg te komen. met de shuttle-bus zijn we naar lovina geweest, 3 uur lang met zn tienen in een minivan. toen we aankwamen bleken we gratis lunch te krijgen. het leek al verdacht aardig, en ja, we zaten nog niet of elk tafeltje kreeg een indonesier als tafelgezelschap, die allemaal kaartjes van hotels in de buurt voor je neus legde. voordat je je eten op had moest je besloten hebben waar je wilde slapen, in elk geval, zo kwam het over. we kozen voor een hotel met een zwembad, dat in het centrum zou moeten zijn. we werden er heen gebracht met een nog kleiner busje dan waar we in aankwamen, dat uitpuilde met onze spullen haha. de jongen die ons geboekt had moest in de deuropening hangen, aan de buitenkant van de auto, zo vol was het binnen. het hotel bleek duurder dan ons verteld was, en de kamers waren ook lang niet zo luxe (in elk geval niet de kamers die wij konden betalen), maar het zwembad was er, en dat was waar we de rest van de dag hebben doorgebracht. maar pas nadat we een welkomsdrankje kregen aangeboden, een welkomsdrankje dat ook niet helemaal onschuldig was, want meteen kregen we weer gezelschap van dezelfde jongen die ons voor het hotel geboekt had. hij organiseerde ook duik/snorkeltours en dolphin watching. voor 100 euro konden we de volgende ochtend gaan snorkelen en de dag daarna dolfijnen gaan spotten. beetje veel geld, en eigenlijk hadden we nog helemaal niet nagedacht over hoe we dat wilden gaan doen, dus we werden een beetje overdonderd. maar het was zondag en het bedrijf was al dicht en hij moest het nu weten en wij waren naar lovina gekomen om te snorkelen en dolfijnen te zien, dus na een beetje onderhandelen hebben we het toch gedaan, voor een stuk goedkoper. maar niet zo goedkoop als het 40+ koppel met veel meer geld uit hetzelfde hotel bleek de volgende dag. maar ook weer niet zo duur als de twee 60+ vriendinnen die echt belachelijk veel hadden betaald (alles is relatief hier). we werden om 8 uur 's ochtends opgehaald en met de auto naar een bootje gebracht. het was ongeveer een uur rijden, de beste manier om bali te zien, dus dat was best leuk. met het bootje voeren we naar Menjangan, een beschermt eiland aan het noord-westen van bali, waar het het beste snorkelen en duiken is. het strand leek niet zo veelbelovend, maar 2 meter in zee zwommen al tientallen gekleurde vissen boven het koraal. na 15 meter eindigde het rif ineens, waar het water zo'n 2 meter was, en was de zee 100 meter diep. Het was zo mooi.... echt honderden soorten vissen, alle kleuren. we hebben geen grijze vis gezien, zoals in australie, echt alleen maar felgekleurde disco vissen, megagrote blauwe zeesterren, paarse planten enz enz. hele scholen zwommen overal om je heen, je keek echt je ogen uit. ik vond dit veel mooier dan het great barrier reef... veel meer kleur. helaas was mijn duikbril iets te groot, zodat ik elke 15 seconden mn bril moest laten leeglopen, wat best vermoeiend was, dus na 20 minuten zwommen we terug naar het strand om even pauze te houden. ik was net opgestaan , toen iets me keihard in mn agillespees beet. toen ik het water was uitgerent, en zag dat het bloedde, dacht ik dat het op zn minst een kleine haai was, maar yori (die nog onder water was toen het gebeurde) zei dat het gewoon een vis was die me opeens aanviel, en dat toen hij naar de vis sloeg met zn flippers hij achter hem aan kwam.... een van de gidsen vertelde later dat het broedende vrouwtjes waren, die agressief werden als er iemand te dicht bij haar eitjes kwam. trut. ze hadden wel even mogen waarschuwen... ik wist niet eens dat zulke vissen tanden hadden.
daarna zijn we nog een paar keer gaan snorkelen, en elke keer als we eruit gingen in high speed terug naar de kant gerent hahah. daarna gingen we weer terug met het bootje, dat recht op de bergen die vlak aan de kust liggen afvoer, dus we hadden een heel mooi uitzicht. helaas geen foto's want we hadden geen camera meegenomen.
de volgende ochtend stonden we om 6 uur klaar om dolfijnen te gaan kijken toen....... er niks gebeurde. niemand kwam ons halen, en toen het half 7 was zijn we zelf maar naar het strand gelopen, waar iemand was die ons mee zou nemen de zee op. waarom hij ons niet was komen halen is nog steeds niet duidelijk, maar in elk geval was er al een half uur van onze tijd af, dus een goed begin was het niet. toen we eindelijk 80 meter op zee waren, nadat het roer 3 keer van de boot was gevallen en de op 2 rotsen waren gevaren, viel de motor uit. en hij ging niet meer aan. en er was maar een peddel. 3 keer raden wie er moest peddelen... ik.
niet heel de tijd gelukkig, want ga maar eens 100 meter op zee peddelen met 1 peddel van 1 meter. duurt wel even. om half 8 waren we eindelijk terug op het strand, zonder ook maar 1 dolfijn te hebben gezien. tijdens het ontbijt hebben we toen besloten dat we het niet nog een keer zouden proberen hier, en zijn we met de shuttlebus terug naar kuta gegaan. waarschijnlijk blijven we hier de rest van de tijd, en gaan we van hieruit nog een paar tempels bekijken. verder doden we de tijd met eten, illegale software kopen en eten. wordt een heel relaxte week dus..
vrijdag 1 februari 2008
elephant cave
rijstveld
regenAAAAHHHHHHHHHHHH we zijn nog steeds in ubud!!!! ubud doesn't want us to go!!!! vandaag bleken de bali-ers feest te vieren... alles is dicht en geen taxi te krijgen.
dus nu heb ik tijd om mn blog bij te werken want gister hebben we eindelijk weer eens iets gedaan:
we hebben voor een paar uur een local ingehuurd die ons met zijn auto naar Tegallalang bracht, groooote rijstvelden vlakbij ubud, zie foto hier ergens onder.
daarna zijn we naar de elephant cave geweest, een grot met heilige beelden waar boedisten en hindoeisten mediteren, waar een gids ons heeft rondgeleid en want heeft verteld over bali. bijvoorbeeld dat er is bali maar 4 namen bestaan, en dus iedereen hetzelfde heet. gelukkig zijn er ook nog standen, die ook weer een naam hebben, en familienamen, dus met een beetje geluk, als je al die namen achter elkaar noemt, weten mensen over wie je het hebt. daarna zijn we naar de ye pulu geweest, een rots-carving. in de muur was een verhaal uitgebeiteld. geen idee waar het over ging want onze gids sprak niet zo goed engels, maar bijzonder was het wel.
toen was het 4 uur en zijn we begonnen met het inpakken van onze tassen. we begonnen met 4, nu zijn het er 8, dus je begrijpt dat dat even duurde. voor niks dus, want vandaag zitten we hier ook nog.
helaas krijgen we niks mee van de feestdag, want die wordt gevierd in de elephant cave, waar we gister dus waren..
donderdag 31 januari 2008
Ubud 2
mja, we zitten nog steeds in ubud...
we werden een beetje opgehouden door onze voedelvergiftiging, maar overmorgen gaan we dan echt naar Lovina, aan de noordkust.
we hebben niet zo heel veel meer in ubud gedaan... beetje in de buurt van het hotel gebleven.
duzzzzz niet zo veel te vertellen.
behalve dat we nu 14 februari terug komen
we werden een beetje opgehouden door onze voedelvergiftiging, maar overmorgen gaan we dan echt naar Lovina, aan de noordkust.
we hebben niet zo heel veel meer in ubud gedaan... beetje in de buurt van het hotel gebleven.
duzzzzz niet zo veel te vertellen.
behalve dat we nu 14 februari terug komen
maandag 28 januari 2008
Ubud
een paar dagen geleden zijn we zijn ubud, de culturele hoofdstad van bali, aan gekomen. gelukkig is het hier veeeeeeel leuker dan in kuta . de eerste dag zijn we naar het monkeyforest geweest, een apenbos dus, waar makaken rondlopen en touristen lastigvallen voor bananen. diezelfde avond zijn we naar een traditionele wayang wong dance geweest in de tempel tgenover ons hotel, dus het was een goed begin van onze ubud experience. de dagen daarna hebben we een wandeling in de omgeving gedaan, zijn we naar de arts&crafts mark geweest, naar het plaatselijke paleis, naar een spa waar we ons uren hebben laten masseren en naar een ander, beter, hotel. we hebben onze eigen bungalow, schoon deze keer, met uitzicht op de rijstvelden. het is hier best heet, dus onze volgende stop zal richting de kust zijn..
check de nieuwe foto's op www.charlottears.myphotoalbum.com, kuta en ubud
check de nieuwe foto's op www.charlottears.myphotoalbum.com, kuta en ubud
maandag 21 januari 2008
Blue mountains & Bali
gelukkig waren de laaste dagen in australie niet saai, want we zijn eindelijk naar de blue mountains geweest!! de eerste dag regende het heel erg en heel erg lang (denk aan nederland). liepen we met onze poncho's door de bergen. beetje lastig voor foto's, maar wel heel erg mooi! de wolken lagen tussen de bergen, alles was heel mistig. ben je wel een in de droomvlucht in de efteling geweest? zo zagen de blue mountains er zaterdag ongeveer uit! de volgende dag was het droog. zodat we ook daadwerkelijk wat konden zien (die wolken waren wel leuk, maar het beperkt toch je zicht). we zijn die dag naar scenic world geweest, een deel van de blue mountains waar je met een skyway (soort kabelbaan) een stukje over de bergen glijdt, en de bodem is van glas! er was een railway (treintje) die in een hoek van 45 graden de berg afreed, en een gewone kabelbaan om weer naar boven te gaan. tussen door waren allemaal wandelroutes uitgezet, waarvan we er een paar hebben gelopen.
zondag konden we bij mijn familie slapen, en maandag heeft angelina ons naar het vliegveld gebracht. de vlucht was niet zo relaxed als de anderen, we vlogen opeens met jetstar, en hadden dus geen eigen tv =p
nu zijn we in Kuta, in het zuiden van bali. het is hier super touristsich, en bloedheet.
vandaag is yori jarig, dus dat zijn we aan het vieren!!!
Abonneren op:
Posts (Atom)
